Ustawa o odpadach – najważniejsze zmiany w 2022 roku

Ustawa o odpadach reguluje przepisy zarządzania odpadami w gminach. Znajdują się w niej najważniejsze informacje dotyczące tego, czym jest gospodarka odpadami, a także jak należy obchodzić się z poszczególnymi rodzajami odpadów oraz kto może się tym zajmować i w jaki sposób należy prowadzić dokumentację. Ustawa ta wskazuje również, komu mają być przekazywane poszczególne odpady.

Choć pierwszą ustawą o odpadach była ta z 1997 roku, to rolę wiodącą w tej dziedzinie odgrywa ustawa z 14 grudnia 2012 r., która jest już trzecią z kolei poświęconą tematyce śmieci. W wersji pierwotnej liczyła ona 253 artykuły, czyli w porównaniu z poprzednią, aż trzykrotnie więcej.

Ustawa o odpadach 2022 – nowe definicje odpadów

W ostatnich latach do Ustawy o odpadach wprowadzonych zostało wiele istotnych zmian. Te, które obowiązują od 1 stycznia 2022 r., pochodzą z nowelizacji ustawy o odpadach z 17.11.2021 r. To na niej kończy się wprowadzanie do prawa polskiego dyrektyw tzw. pakietu odpadowego. Dzięki niej od stycznia 2022 r. weszły w życie znowelizowane przepisy ustawy o odpadach z dnia 18 listopada 2021 roku. Zmieniają one m.in. definicję bioodpadów, odpadów komunalnych, a także zasady gospodarowania odpadami i zapobiegania ich powstawaniu. Pojawiły się także nowe definicje dotyczące systemu rozszerzonej odpowiedzialności producenta, odzysku materiałów i wypełniania wyrobisk. Wprowadzone zostały też nowe określenia odpadów budowlanych i rozbiórkowych, odpadów innych niż niebezpieczne, a także odpadów żywności. Jednak przepisy dotyczące odpadów budowlanych i rozbiórkowych zaczną obowiązywać dopiero w przyszłym roku. Ten rodzaj odpadów zostanie także wyłączony z definicji odpadów komunalnych.

Ustawa o odpadach – zachęty dla przedsiębiorców wytwarzających odpady

Nowelizacja Ustawy o odpadach, która weszła w życie w 2022 roku, określa też rodzaje zachęt do ograniczania powstawania odpadów oraz do przestrzegania ich hierarchii. Dokładnie opisuje m.in.: rozszerzoną odpowiedzialność producenta w odniesieniu do różnych rodzajów odpadów oraz systemy kaucji i inne środki zachęcające do wydajnego zbierania zużytych opakowań i materiałów. Wskazuje także zachęty, na jakie może liczyć podatnik za nieodpłatne oddawanie produktów – przede wszystkim żywnościowych, jak również wspieranie badań i innowacji dotyczących zaawansowanych technologii recyklingu i regeneracji produktów, itd.

Ambitne wymagania – nowelizacja ustawy o odpadach

Przepisy, które weszły w życie w tym roku, określają również wymagania dotyczące kosztów gospodarowania odpadami, jakie musi ponieść producent wprowadzający je na rynek. 

Nowelizacja Ustawy o odpadach wyznacza także wiele norm obowiązujących do 2030 roku. Są wśród nich m.in. nowe, znacznie wyższe poziomy recyklingu odpadów opakowaniowych w odniesieniu do opakowań wprowadzonych do obrotu. I tak dla opakowań papierowych i tekturowych będzie to 85 proc. dla opakowań z metali żelaznych – 80 proc., dla aluminium – 60 proc., a dla opakowań wykonanych z tworzyw sztucznych – 55 proc. Natomiast w 2030 roku poziom recyklingu wszystkich opakowań łącznie ma wynieść 70 proc.

Składowiska nie dla odpadów zebranych do recyklingu

Według znowelizowanych przepisów nie wolno także przekazywać na składowisko odpadów, które zostały selektywnie zebrane w celu przygotowania ich do recyklingu. Wyjątek stanowią te, które powstały w wyniku dalszego przetwarzania odpadów selektywnie zebranych. Jednak tylko wówczas, gdy ich składowanie daje wówczas lepszy wynik dla środowiska naturalnego.